тараф
101дорбом — [داربام] болоре, ки ба дарозии хона гузошта, аз ду тараф дастакҳо чида, бомро мепӯшанд, шоҳпул, шоҳтир, харӣ …
102дукаса — [دوکسه] 1. ду кас шуда, ду нафар якҷоя шуда; бозии дукаса бозие, ки дар он аз ҳар ду тараф ду нафар баромад мекунанд; дукаса шуда ду кас якҷоя шуда (барои иҷрои коре) 2. барои дукас ҷой дошта, махсус барои ҷойгир шудани ду нафар: кати дукаса,… …
103дупушта — [دوپشته] :нони дупушта ноне, ки ду маротиба, яъне аз ду тараф ба танӯр часпонда пухтаанд (ба иллати нопухта афтиданаш), ноне, ки рӯй надорад …
104дусамта — [دوسمته] аз ду самт, аз ҳар ду тараф …
105дутарафа — [دوطرفه] аз ду тараф; мутақобил; алоқаи дутарафа робитаи мутақобил …
106духоба — [دوخوابه] ба ду тараф моилбуда (оид ба пати махмал ё матоъҳои дигари патдор) …
107дӯстӣ — [دوستي] муносибати байни одамон, ки ба некхоҳӣ, наздикӣ ва умумияти манфиати тарафҳо асос ёфтааст, рафоқати самимӣ, ошноӣ, ҷӯрагӣ: дӯстӣ доштан бо касе …
108ёзидан — [يازيدن] 1. дароз кашидан, дароз кашида хобидан 2. дароз шудан, қад кашидан; дароз шуда беҳис афтодан 3. маҷ. роҳат кардан, худро дам додан, хастагиро баровардан, ин тарафу он тараф гашта дам гирифтан; қазои ҳоҷат кардан 4. маҷ. ба худ болидан,… …
109задан — [زدن] 1. кӯфтан, чизеро ба чизе сахт расондан; осеб расондан (бо даст ё чизи дигар) 2. зарба расонидан; саркӯб кардан 3. кӯбидан, тақ тақ кардан (мас., дарро) 4. бархӯрдан, расидан; ба ҳам бархӯрдан 5. тапидан, зарабон ( и дил), ҳаракат кардан 6 …
110зилъ — [ضلع] а. кит 1. тиб. қабурға, данда; устухони паҳлу 2. риёз. тараф, паҳлуи сегӯша ва ғ …
